To ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου “Φασισμός Α.Ε” είναι ένα αξιόλογο κι ενδιαφέρον δημοσιογραφικό εγχείρημα, στο οποίο καταγράφεται η εξελικτική πορεία του φασισμού και αναδεικνύεται η διασύνδεσή του με ισχυρά οικονομικά κι εκδοτικά συμφέροντα. Ένα ντοκιμαντέρ που κάθε ελληνική οικογένεια θα έπρεπε να το παρακολουθήσει και να προβληματιστεί, καθώς οι τακτικές των φασιστικών κινημάτων μέσα στο πέρασμα των χρόνων εξακολουθούν να είναι πανομοιότυπες.
Kαθημερινά γινόμαστε αποδέκτες καταιγιστικών ειδήσεων. Μέσα σ’ ένα συνονθύλευμα ανούσιων πληροφοριών, έντεχνου αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, δημοσιογραφικού ευτελισμού και εξαρτημένων συμφερόντων το φιλτράρισμα στην αναζήτηση της αλήθειας φαντάζει όνειρο θερινής νυχτός.
Παρακολουθώντας την επικαιρότητα θα χαρακτήριζα καθόλου τυχαία την συνέντευξη του Μπαλτάκου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, όταν το σκάνδαλο με το βίντεο των αποκαλύψεων, που ήρθε στο φως της δημοσιότητας, παραμένει νωπό. Ο Μπαλτάκος δεν παύει να αποτελεί το κόκκινο πανί για τον Αντώνη Σαμαρά. Ένα έμμεσο πικάρισμα στον πρωθυπουργό για την αποτυχία του, την άνοδο της Χρυσής Αυγής κι γιατί όχι ένας εκβιασμός ενόψει κυβερνητικού ανασχηματισμού.
Παράλληλα, τα έμμισθα ή άμισθα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής ανέλαβαν χρέη λάσπης και κιτρινισμού. Κάποια στιγμή πρέπει να μπει η διαχωριστική κόκκινη γραμμή. Φέρουν ονοματεπώνυμο. Λίγο πολύ όλοι γνωριζόμαστε.
Ας δούμε ποιοι παίρνουν ανοιχτά θέσης υπέρ της Χρυσής Αυγής. Στο παρελθόν ασχολήθηκα με το lifestyle και τους “σοβαρούς” δημοσιογράφους.
O Πέτρος Λεωτσάκος σε διάφορα άρθρα του στο banking news. Ενδεικτικά “Η Χρυσή Αυγή είναι 100% δημοκρατικό κόμμα κι όχι νεοναζιστικό” .
To makeleio του Στέφανου Χίου πέρα από το διαφημιστικό banner της εφημερίδας της Χρυσής Αυγής προκαλεί με τους τίτλους των αναρτήσεων.
Kατά καιρούς στη zougla του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου υπάρχουν διάφορες δημοσκοπήσεις που κατέτασσαν τη Χρυσή Αυγή πρώτο κόμμα με μεγάλη διαφορά. Πρόσφατα, ο Κασιδιάρης εκμεταλλεύτηκε σε άθλιο σημείο ένα δημοσίευμα για τις σεξουαλικές προτιμήσεις ενός πολιτικού της αριστεράς. Ο Μάκης καλό θα ήταν να μην δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις, αλλά να προχωρήσει στις δήθεν αποκαλύψεις τους.
Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής σε κάθε τους τηλεοπτική εμφάνιση παρουσιάζονται εριστικά, ομιλούν προκλητικά κι αποκλειστικά με τραμπουκικό ύφος. Δεν ξέρω κάτω πόσο είναι εφικτό να συνυπάρξουν μονολιθικά πρόσωπα σε τηλεοπτικό πάνελ μιας δημοκρατικής συζήτησης και να ξεγυμνωθούν στο κοινό με τα ναζιστικά τους σύμβολα, τατού ή και τα γνωστά τους άρθρα υπέρ του Χίτλερ. Γιατί με ξεπερνάει πώς κατάφεραν με αρκετούς βουλευτές τους, τον αρχηγό και τον υπαρχηγό, στη φυλακή να πετύχουν τέτοια ποσοστά.
Γράφω τούτες τις γραμμές και μειδιώ μπροστά στην ιεροσυλία που διαπράττουν χρησιμοποιώντας στις συγκεντρώσεις τους τα τραγούδια του Ξυλούρη. Σίγουρα, τα κόκκαλα του Ψαρονίκου θα τρίζουν από εκεί ψηλά.
Οι Γάλλοι αντέδρασαν αμέσως στην άνοδο του ακροδεξιού κόμματος της Λεπέν αποδοκιμάζοντας έντονα με διαδηλώσεις. Εμείς σκεφτόμαστε τα καλοκαιρινά μας μπάνια.
'Ενας λαός, που δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.
