Συχνά τακτά αναφέρομαι στον ελληνικό εφοπλιστικό κύκλο. Δεν σκοπεύω να γράψω για την ιδιαίτερη προνομιακή μεταχείριση των εφοπλιστών, αλλά μια χώρα που αντιμετωπίζει ανθρωπιστική κρίση αναζητάς χορηγούς και ευεργέτες. Δεν θα μπω στη διαδικασία να συγκρίνω τη χορηγία του Σόρος για διάθεση πετρελαίου στα ελληνικά σχολεία με αυτή των Ελλήνων Εφοπλιστών.Αυτή η χώρα είναι μικρή και γνωριζόμαστε, πως έγιναν πλούσιες κάποιες οικογένειες στην Ελλάδα και ποια μέσα ελέγχουν.
Ουκ ολίγες φορές σε διάφορα μου σχόλια επαφίεμαι στην αρωγή τους. Τόσα ανοιχτά μέτωπα, τόσα προβλήματα με μια ανίκανη και χρεωκοπημένη κυβέρνηση επιβάλλεται να βρεθούν λύσεις.
Ο εφοπλιστής Μαρινάκης δεν έχει γλυτώσει από την κριτική μου. Ανέβηκε στη λίστα Forbes των πιο ισχυρών παγκοσμίων εφοπλιστών περίπου 11 θέσεις. Διαβάζω δημοσιεύματα όπου ο πανίσχυρος εφοπλιστής εξετάζει το ενδεχόμενο να κατέβει υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά ένεκα του Ολυμπιακού, έχοντας την υποστήριξη της Εκκλησίας αλλά και αρκετών Πειραιωτών εφοπλιστών. Οψόμεθα.
Άλλωστε έχω ξεκινήσει αρκετά νωρίς να στέλνω hashtag στις ομάδες της Μακεδονίας, του ΠΑΟΚ κι του ΑΡΗ, για τους υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες. Μια τακτική που αντέγραψε πιστά κι ο φίλτατος Ψυχάρης στους οπαδούς του ΠΑΟ στη λογική της ψηφοθηρίας οπαδών.
Η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα πραγματικής ένδειας .Σίγουρα παρουσιάζει και προβλήματα πολιτικής και πνευματικής ένδειας. Δεν θα κρίνω αν είναι ηθικό ή όχι η υποψηφιότητα ενός εφοπλιστή και δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Εν γνωστό πως τα κόμματα υπερασπίζονται τα συμφέροντα ιδιωτών. Σίγουρα οι εφοπλιστές είναι πετυχημένοι άνθρωποι στο χώρο τους.
Θεωρώ πρώτιστη και επιτακτική ανάγκη να επενδύσουν στη χώρα σε διάφορους κλάδους δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. Η ανεργία είναι μείζον πολιτικό ζήτημα. Οι εφοπλιστές που αγαπούν τη χώρα θα πρέπει να βοηθήσουν στο μέγιστο δυνατό στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής.
