Ο πρωθυπουργός και το ΠΑΣΟΚ είναι αρνητικοί σε πρόωρες εκλογές, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να ζητά την προσφυγή στις κάλπες. “Oι εκλογές σε μια δημοκρατία δεν είναι κατάρα, αλλά ευλογία”, υποστήριξε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του στο φεστιβάλ νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εκλογές θεωρούνται η πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Είχα γράψει στο παρελθόν πως νομοτελειακά αν το πολιτικό σύστημα κινδύνευε από τις εκλογές, τότε αυτές θα ήταν παράνομες. Το εκλογικό σύστημα διαθέτει όλες εκείνες τις δικλίδες, ώστε να συντηρούνται οι ίδιοι πολιτικοί. Στο αυτό θα πρέπει να αναφερθώ στις εκλογές του Ιουνίου, όπου παρατηρήσαμε ότι το ποσοστό αποχής των ψηφοφόρων άγγιξε το 40%, όσο είναι περίπου αθροιστικά τα ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ποιος ενδιαφέρθηκε για το ποσοστό αποχής, ποιος αναζήτησε τη διασφάλιση της Δημοκρατίας, όταν βάσει του Συντάγματος η ψήφος είναι υποχρεωτική; Που ήταν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας; Οι μελοψιτακκοί της ενημέρωσης είχαν αναλάβει εργολαβία πως δεν μπορούσαμε να μείνουμε ακυβέρνητοι, θα μέναμε χωρίς φάρμακα και τρόφιμα.
Είναι πασιφανές πως και στις τρέχουσες δημοσκοπήσεις το ποσοστό αποχής παραμένει υψηλό. Η πολιτική απαξίωση είναι έκδηλη. Δυστυχώς, η πολιτική πειθώ θεωρείται είδος προς εξαφανισμένη.
Όσο αφορά τις δημοσκοπήσεις έχει καταντήσει σύντομο αστείο η διαφορά μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ δύει, ενώ οι μεθοδευμένες δημοσκοπήσεις προσπαθούν με νύχια και με δόντια να τον ανατείλουν. Το ΚΚΕ παρουσιάζεται ελαφρά ενισχυμένο. Ίσως να οφείλεται στην αλλαγή της ηγεσίας του. Αλλά που είναι το ΚΚΕ με 1.500.000 ανέργους; Λογικά θα έπρεπε να ήταν πρώτο κόμμα. Το δυνατό χαρτί του ΚΚΕ, κατά την προσωπική μου άποψη, ο Νίκος Μπογιόπουλος, με καινούργια στέγη στο enikos ύστερα από το κόψιμο της στήλης του στο Ριζόσπαστη, δυστυχώς μένει αναξιοποίητο. Πραγματικά μένω έκπληκτη με το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ, αν λάβουμε υπόψη τις θέσεις της Ρεπούση, ενώ ο Φώτης Κουβέλης ποιεί την νήσσαν επί του θέματος. Μάλιστα, αριστερός πρόσφατα με ρώτησε αν θεωρείται ρατσιστικό να θέλεις να διατηρήσεις την εθνική σου ταυτότητα. Κατά πόσο αξίζει ο εγχώριος τύπος να ασχολείται με το φερέφωνο της παγκοσμιοποίησης που ονομάζεται Ρεπούση, ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω. Η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να διατηρεί τα ποσοστά της, αναδεικνύοντας το αίτημα αρκετών πολιτών να τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα. Τα ποσοστά των ΑΝΕΛ ξεφουσκώνουν, ενώ οι βουλευτές του κόμματος ασκούν καλύτερη κριτική από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρωθυπουργός ρίχνει λάδι στη φωτιά με τη θεωρία των δύο άκρων και είναι άξιο απορίας το κλίμα πόλωσης από τη στιγμή που δεν επίκεινται εκλογές. Ίσως τελικά το σενάριο εκλογών δεν είναι τόσο απίθανο. Δεν είναι τυχαία η σημερινή κίνηση των 75 του ΠΑΣΟΚ για διαφοροποίηση του κόμματος από τη ΝΔ και τη διατήρηση γεφυρών με την αριστερά, άλλωστε το ΠΑΣΟΚ ταλαντεύεται όπου φυσάει ο άνεμος.
Δυστυχώς, τα πράγματα στην οικονομία δεν βαίνουν καλώς, επίκεινται νέο μνημόνιο, νέα μέτρα και το θέμα της Χρυσής Αυγής δεν είναι αρκετό για να πείσει την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται ακατάπαυστα. Βαδίζουμε χωρίς εθνικό σχέδιο και δυστυχώς βαδίζουμε και χωρίς εναλλακτικό σχέδιο. Το καράβι δεν στρίβει, αλλά βυθίζεται. Καθόλα το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Αυτό θα φανεί στις επόμενες κάλπες, που όλα συνηγορούν πως το ποσοστό αποχής θα είναι μεγαλύτερο.
