Το δίλημμα των προηγούμενων εκλογών ήταν ευρώ ή δραχμή. Το νέο επίπλαστο δίλημμα είναι Δημοκρατία ή φασισμός. Το αυτονόητο είναι καταδικαστέο. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, οι πολιτικοί αρχηγοί σκίζουν τα ιμάτια τους στο όνομα της Δημοκρατίας και της διασφάλισής της. Δημοσιογράφοι υμνούν με διθυράμβους το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Αναρωτήθηκε κάποιος αν έχουμε Δημοκρατία. Ισοκρατία, ισηγορία και ισονομία είναι οι θεμελιώδεις αρχές που διέπουν τη Δημοκρατία. Ο εκλογικός νόμος με την πριμοδότηση των 50 βουλευτών στο πρώτο κόμμα καταργεί την αρχή της ισοκρατίας. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και η βουλευτική ασυλία αναιρεί την αρχή της ισονομίας. Όσο αφορά την ισηγορία, τα άδεια έδρανα της Βουλής αντανακλούν την κοινοβουλευτική παρακμή.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα 39α γενέθλια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αναφέρθηκε σε μια ανάπηρη Δημοκρατία που δεν μπορεί να συμβαδίζει με μνημόνια. Είδαμε πανό του ΣΥΡΙΖΑ με σλόγκαν “ Τόση Δημοκρατία έχουμε να δούμε από τη Χούντα” που έδωσαν τροφή για τις περιβόητες αναλύσεις των δύο άκρων.
Ακούσαμε για αστική Δημοκρατία, καθώς οι αποφάσεις που λαμβάνονται πλήττουν τα λαικά στρώματα, ενώ οι αστοί εξακολουθούν να τυγχάνουν των προνομίων τους.
Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ δήλωσε πρόσφατα στο διάγγελμα του πρωθυπουργού:
“Η Δημοκρατία για να λειτουργήσει απαιτεί σεβασμό στο Σύνταγμα, το οποίο έχει καταλυθεί από τη συγκυβέρνηση, που έχει αντικαταστήσει το νομοθετικό έργο της Βουλής των Ελλήνων με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τον κοινοβουλευτικό έλεγχο με την άρνηση διορισμένων υπουργών να απαντούν στην αντιπολίτευση.
Δημοκρατία για να λειτουργήσει προϋποθέτει εθνική κυριαρχία. Σήμερα στα υπουργεία δίνουν εντολές ξένοι επίτροποι της τρόικας, στο μέγαρο Μαξίμου δίνουν εντολές ο Ράϊχενμπαχ και ο Φούχτελ (...)
Η Δημοκρατία απαιτεί σεβασμό στο Κοινοβούλιο, σεβασμό που δεν έχει επιδείξει ο πρωθυπουργός, ο οποίος περιφρονεί τον κοινοβουλευτικό έλεγχο από αρχηγούς των κομμάτων”.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως μόνο Δημοκρατία δεν έχουμε. Ίσως κάποιοι να την ονομάσουν Ολιγαρχία. Προσωπικά αναφέρομαι σε μια μεταλλαγμένη Δημοκρατία.
Αμφιβάλλω αν οι εξυμνητές της Δημοκρατίας μπουν στη διαδικασία να αναρωτηθούν αν έχουμε Δημοκρατία, καθώς οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες εξουσίας δεν επιτρέπουν βαθύτερο στοχασμό κι ειλικρινή τοποθέτηση στο λαό. Σιγοντάρει κι ο μιντικακός αποπροσανατολισμός.
Ας πέσουν λοιπόν οι μάσκες.
