Μόλις είχα σχολάσει. Κατέβαινα τις σκάλες της στην εταιρεία που εργαζόμουν και είδα κάποιους συναδέλφους να χαιρετούν εγκάρδια και να μιλούν στην είσοδο με ένα όμορφο νέο. Aρκετά όμορφο θα έλεγα. Υπέθεσα πως ήταν κάποιος πρώην υπάλληλος. Την επόμενη ημέρα στους διαδρόμους ακούγονταν ψιθυριστές κουβέντες μεταξύ των συναδέλφων. Θέλησα να μάθω, γιατί κουβέντιαζαν έτσι συνωμοτικά. Μου είπαν να ρωτήσω τον Νίκο. Ο Νίκος, πάντα λιγομίλητος, μου είπε για τον όμορφο νέο που είχε απολυθεί, επειδή oι μισοί συνάδελφοι είχαν διαμαρτυρηθεί στη διοίκηση της εταιρείας πως δεν μπορούσαν να εργαστούν με ένα φορέα του ΑΙDS. Μάλιστα, είχαν μαζέψει κι υπογραφές για να απολυθεί. Δεν ήταν διαθέσιμος να μου δώσει παραπάνω πληροφορίες. Μου ανέφερε πως η διοίκηση είχε τη διάθεση να τον στηρίξει και να τον βοηθήσει.
O υπάλληλος κίνησε όλες τις νομικές διαδικασίες για την άδικη απόλυσή του.
Δεν εργαζόμουν τότε εκεί, δεν μπορώ να γνωρίζω από πρώτο χέρι. Τα περισσότερα τα έμαθα από το internet.
