Απολαμβάνω να διαβάζω τα σχόλια των αναγνωστών στα ενημερωτικά sites και blogs. Είναι ευρηματικά, εύστοχα, χιουμοριστικά. Βέβαια δεν λείπουν τα υβριστικά και συκοφαντικά σχόλια. Κάπου διάβασα ένα καυστικό και συνάμα επικριτικό σχόλιο που αναφερόταν στους επαναστάτες των πληκτρολογίων. “ Εκτονωθήκατε επαναστάτες των πληκτρολογίων, βγάλατε το άχτι σας, αφήσατε τον καναπέ και βγάζετε την οργή σας στα πλήκτρα”.
Στην αρχή μειδίασα. Από τους επαναστάτες της πλατείας μεταπηδήσαμε στους επαναστάτες του καναπέ και φθάσαμε στους σύγχρονους επαναστάτες των πληκτρολογίων.
Στην πανελλαδική έρευνα της Μetron Analysis τον περασμένο Δεκέμβριο για λογαριασμό της “Εφημερίδας των Συντακτών” διαπιστώθηκε πως όλο και περισσότεροι Έλληνες στρέφονται στην ενημέρωση μέσω διαδικτύου και μάλιστα σε καθημερινή βάση, ενώ κατρακυλά η αξιοπιστία της τηλεόρασης.
Ταυτόχρονα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter, κλπ) παρέχουν τη δυνατότητα για πληροφόρηση και ελευθερία έκφρασης στους χρήστες. Σε πολλές περιπτώσεις μιλάμε για netizens (πολίτες του διαδικτύου) αντί των citizens (πολίτες).Ας μην παραλείψουμε και τους εθισμένους χρήστες του διαδικτύου.
Τα πολιτικά κόμματα και τα στελέχη τους, αντιλαμβανόμενα την μεγάλη απήχηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αξιοποιούν όσο περισσότερο μπορούν τις νέες τεχνολογίες και εξοικειώνονται με gadgets του surfing στα έδρανα της Βουλής.
Τα τελευταία δύο χρόνια, αρκετοί πολιτικοί έχουν εντάξει τα κοινωνικά μέσα στην πολιτική τους επικοινωνία με τους πολίτες, αποβλέποντας σε μια πιο άμεση, διαδραστική κι εξωστρεφή επαφή μαζί τους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαξαν συλλήβδην το πολιτικό σκηνικό, δημιουργώντας μια ανοιχτή πλατφόρμα επικοινωνίας μεταξύ πολιτικών και πολιτών.
Αρκετοί θεωρητικοί κάνουν λόγο για μια τεμπέλικη γενιά που αρκείται στο πάτημα ενός κουμπιού για να επιδοκιμάσει κάτι ή στο σχολιασμό σε ένα ιστολόγιο αντί να προβεί σε πράξεις, εν προκειμένω την ενεργή συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις.
Η νέα γενιά δεν είναι αδιάφορη. Οραματίζεται και ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον. Γνωρίζει για αυτά που συνέβησαν και για αυτά πού συμβαίνουν. Γνωρίζει για τους κουκουλοφόρους, τις βίαιες προσαγωγές, τα χημικά, τα σιδερένια οδοφράγματα. Γνωρίζει για τη μετέπειτα εξέλιξη των συνδικαλιστών σε κορυφαία κομματικά στελέχη και την τοποθέτηση τους σε διοικητικές θέσεις της κράτους.
Η νέα γενιά απεχθάνεται τις κομματικές ταμπέλες. Τα ιστορικά κόμματα, που αποτελούν τους κύριους εκφραστές ειρηνικών διαδηλώσεων, αδυνατούν να πείσουν τους πολίτες για την ενεργή συμμετοχή τους σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και συλλαλητήρια. Αφενός η πολιτική λύση των κομμάτων δεν καλύπτει το ευρύ φάσμα απαιτήσεων της σύγχρονης κοινωνίας κι αφετέρου οι πολίτες δεν εγκρίνουν την κομματική διαφοροποίηση στις κοινοποιήσεις. Δεν είναι τυχαίο πως οι τελευταίες διαδηλώσεις, ενώ θα έπρεπε να είναι μαζικές και συντονισμένες, θυμίζουν σκορποχώρι. Σε μια κοινωνία που χειμάζεται από αντιλαϊκά μέτρα δεν είναι τυχαίο που η συμμετοχή των πολιτών μειώνεται δραματικά.
Η νέα γενιά έχει αποφασίσει να συμμετάσχει ενεργά, να σχολιάζει και να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Η είδηση διαδίδεται αστραπιαία και οι πολίτες ξεσηκώνονται. Τόσοι οι δημοσιογράφοι όσοι και οι πολιτικοί θα ενημερωθούν άμεσα.
Η διαδικτυακή πολιτογράφηση σκιαγραφεί τον παλμό της κοινωνίας και αλλάζει το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι.
